به یاد مهدی اسلامیان

به یاد فرهاد وکیلی ================ دیری است . مثل ستاره ها چمدانم را از شوق ماهیان و تنهائی خودم پر کرده ام ، ولی مهلت نمی دهند که مثل کبوتری در شرم صبح پر بگشایم با یک سبد ترانه و لبخند خود را به کاروان برسانم . اما ، من عاقبت از اینجا خواهم رفت . پروانه ای که با شب می رفت ، این فال را برای دلم دید

http://flic.kr/p/bUnddh